Ο Κοκκινοπηλός είναι ορεινό χωριό του δήμου Ελασσόνας στον νομό Λάρισας της Θεσσαλίας. Είναι κτισμένος στις νοτιοδυτικές πλαγιές του Ολύμπου, σε υψόμετρο 1.250 μέτρων. Απέχει 34 χιλιόμετρα από την Ελασσόνα και ιστορικά οι κάτοικοί του είχαν ιδιαίτερα ανεπτυγμένες επαφές με τα χωριά της μακεδονικής πλευράς του Ολύμπου. Αποτελεί ένα από τα λεγόμενα βλαχοχώρια του Ολύμπου. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση δημιουργήθηκε γύρω στο 12ο αιώνα από Βλάχους γεωργούς και κτηνοτρόφους, ενώ η ονομασία του φαίνεται να προήλθε από το χαρακτηριστικό αργιλώδες κόκκινο χώμα της περιοχής. Το χωριό διαθέτει πολλούς νερόμυλους, ασβεστοκάμινα και έναν ανεμόμυλο.

Το 1821 ο Κοκκινοπηλός καταστράφηκε από τα οθωμανικά στρατεύματα και ο πληθυσμός του διασκορπίστηκε σε διάφορα μέρη. Ωστόσο το 1832 μερίδα των κατοίκων με επικεφαλής των ιερέα Ιωάννη Νταμπώση ή Παπαδόπουλο επέστρεψε στις εστίες του. Κατά την ύστερη Τουρκοκρατία ο Κοκκινοπηλός αποτέλεσε τσιφλίκι Οθωμανών γαιοκτημόνων, ενώ την ίδια περίοδο υπέστη αρκετές καταστροφές από τα οθωμανικά στρατεύματα στο πλαίσιο της καταστολής των ελληνικών επαναστάσεων του 1854 και του 1878. Ενδιάμεσα, τον Οκτώβριο του 1862 το χωριό αποτέλεσε τη βάση του Γερμανού γεωγράφου Χάινριχ Μπαρτ, ο οποίος εξερεύνησε τον Όλυμπο φτάνοντας μέχρι την κορυφή του Προφήτη Ηλία. Ο Κοκκινοπηλός απελευθερώθηκε, όπως και η υπόλοιπη επαρχία Ελασσόνας, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και συγκεκριμένα στις 8 Οκτωβρίου του 1912. Την περίοδο της Κατοχής, το χωριό πυρπολήθηκε τον Απρίλιο του 1943 από τα γερμανικά στρατεύματα.